शब्द/तस्वीरः बिक्रम राई

भिडीओ हेर्न यहाँ क्लिक गर्नोस्

सपना भिलेज लजका मालिक धु्रव गिरीजीले २१ पुसको एकाबिहानै फोन गरेर सृजनाकली आमा बन्न लागेको खबर सुनाएपछि हतार–हतार सौराहा पुगें । नभन्दै म लजको हात्तीसार पुग्दा ३८ वर्षकी सृजनाकली बेथाले छटपटाइरहेकी थिई ।

२१ पुसको राति कुरुवा बस्दै माउते वीरबहादुर गुरुङ ।

अलिअघि सौराहामा भेटिएका माहुते राजेन्द्र चौधरीले सामान्यतः हात्ती बेलुका बियाउने बताएका थिए, तर यहाँ बिहान यस्तो भइरहेको थियो ।

२१ पुसको राति कुरुवा बस्दै माउते वीरबहादुर गुरुङ ।

सृजनाकलीको वरिपरि जुटिरहेका गिरीजी र माउतेहरूको हारमा उभिएर म हात्तीबारे अगाडि नसुनेका अनेक कुरा सुनिरहेको थिएँ ।

ब्याउने क्रममा छावाको खुट्टा निस्कँदै ।

सौराहामा सरकारी र निजी क्षेत्रका धेरै हात्ती रहेछन् । तर, सृजनाकली बच्चा पाउने दोस्रो निजी हात्ती रहिछे ।

सिर्जनकालीले जन्माएको छावालाई सालबाट निकाल्दै माउनेतहरु ।

हात्ती त्यो पनि गर्भवती हात्ती पाल्न धेरै गाह्रो हुनेरहेछ । रात–दिन आराममा राख्नुपर्ने गर्भिणी हात्तीलाई खाना नै महीनामा रु.६० हजारको चाहिने रहेछ । छावा जन्मिएपछि पनि माउ तीन वर्ष आरामै बस्दिरहिछे । अर्थात्, हात्ती मालिकले आम्दानी विनाको धेरै खर्च गर्नुपर्दो रहेछ । त्यही कारण ढोईहरूलाई हत्तपत्त आमा बन्न नदिइँदो रहेछ ।

जन्मेको १५ मिनेटपछि उठ्ने कोशिश गर्दै छावा ।

यस्ता कुरा सुन्दासुन्दै दिन गएर रातको १२ बज्यो, छावाको सुरसारै थिएन । माउतेहरूले ‘समय भएपछि बोलाउँछौं, अहिले सुत्नुस्’ भनेपछि म कोठातिर लागें ।

उठेर हिड्ने कोशिश गर्दै छावा ।

भोलिपल्ट दिउँसो साढे दुई बजे सृजनाकलीले छावा जन्माउँदा म त्यहाँ पुगिसकेको थिएँ । दुई दिनदेखिको तनाव सकिएर सबै उत्सवको मूडमा देखिए । विदेशीहरू पनि ‘बेबी एलिफ्यान्ट’ भन्दै त्यहाँ भुम्मिएका थिए ।

आमाको न्यानो अँगालोमा ।

२२ महीनामा जन्मेको सुन्दर–स्वस्थ ३० पुसमा छावा ९ दिनको भएपछि न्वारान गरेर नाम राखिने छ ।

साप्ताहिक खबरपत्रिका हिमालबाट

प्रतिकृया दिनुहोस