१८ जेठमा अखिल नेपाल फूटबल संघ (एन्फा) बाट सर्वोत्कृष्ट घोषित भइ रु.२५ लाख पुरस्कार पाएका राजु तामाङ (३३) भन्छन्, “बेलैमा आर्मी क्लबमा नआएको भए म बीचैमा हराइसकेको हुन्थे ।”

एन्फाबाट उत्कृष्ट खेलाडी घोषित हुँदा कस्तो लागेको छ ?
राष्ट्रिय टीमबाट १० वर्ष खेलें । नेपाल आर्मी क्लबबाट खेलिरहेको छु । फूटबलमा मैले पुर्‍याएको योगदानको सम्मान हुँदा निकै खुशी र उत्साहित छु ।

सम्मान र पुरस्कारले एउटा खेलाडीको जीवनमा के अर्थ राख्छ ?
मेरो घर छैन । आफ्नै घरमा आमाबुबा राख्ने ठूलो सपना थियो । अब पुरस्कारको पैसाले घर बनाउँछु । उमेरले दिएसम्म फूटबल खेल्छु, त्यसपछि आफ्नो सीप नयाँ पुस्तालाई हस्तान्तरण गर्नेतिर लाग्छु ।

नेपाली फूटबलले अपेक्षाकृत गति लिन नसक्नुमा खेलाडीको भूमिकालाई कसरी लिनुहुन्छ ?
खेलाडीले मैदानमा राम्रो गर्ने सके मात्रै नतीजा आउँछ । प्रतियोगिताका बेला हरेक हिसाबले चुस्त रहनु खेलाडीको पहिलो कर्तव्य हो । तर उनीहरूको भूमिका बाहिरी पक्षबाट पनि प्रभावित हुन्छ । अत्याधुनिक फूटबलका लागि त्यही अनुसारको तालीम, प्रविधि आवश्यक पर्दछ ।

खेलाडीले विभागीय र अन्य क्लबबाट खेल्नुमा के फरक छ ?
विभागीय क्लबमा नभएको भए म यो स्थानमा आउन सक्ने थिइनँ जस्तो लाग्छ । मसँगैका धेरै साथीहरू अहिले फूटबलमा छैनन् । मैले निरन्तर अभ्यास, तालीम, खेलमैत्री वातावरण पाएको छु । तर, हामीले अरु क्लबबाट खेल्न भने पाउँदैनौं ।

फूटबल विकासका लागि सरकार र एन्फाले गरिहाल्नुपर्ने कुरा के हो ?
फूटबल विकासको मेरुदण्ड घरेलु लीग नियमित गर्नुपर्छ । मोफसलमा भइरहेका नकआउट प्रतियोगिताहरु जारी रहनुपर्छ । खेलाडीलाई ‘एक्स्पोजर’को खाँचो छ । खेलाडी प्रोत्साहनतर्फ थप लगानी गर्नुपर्छ ।

प्रतिकृया दिनुहोस