धेरै जना सुकुम्बासी रहेको बाराको डुमरवाना टाँगियावस्ती गाउँमा दुई प्राथमिक विद्यालय र एउटा प्रस्तावित माध्यमिक विद्यालय (हाल कक्षा ८ सम्म) मात्र रहेकाले त्यहाँका विद्यार्थी जंगलको लामो बाटो छिचोल्दै निजगढ पुग्न बाध्य भएका छन् ।

निजगढका गौरीशंकर उच्च मावि, नेत्रोदय मावि, बकैया ठाकुर मावि र शिवभक्तेश्वर निमाविमा टाँगियावस्तीबाट पढ्न आउनेको संख्या झ्ण्डै साढे चार सय छ । उनीहरू सबै साइकल चढ्छन् ।

“पढ्दा भविष्य राम्रो होला भनेर दुःख गरेको” नेत्रोदयमा १० कक्षामा अध्ययनरत टाँगियावस्तीका जीतबहादुर ब्लोन भन्छन् । जंगलको बाटोमा हात्ती लगायत जनावरको डरले सधैं आतङ्कित भएर बाटो काट्नुपर्ने उनको भनाइ छ ।

दिनहुँ झण्डै ३० किलोमिटर पार गर्नुपर्ने भए पनि टाँगियावस्तीका धेरै विद्यार्थी मिहिनेती र जेहेन्दार रहेको गौरीशंकर उमाविका प्रधानाध्यापक सुदर्शन कोइराला बताउँछन् । त्यहाँ टाँगियावस्तीका २७५ जना विद्यार्थी पढ्छन् । त्यहाँको कक्षा ९ र १० का उत्कृष्ट विद्यार्थी विजय घलान र विजय लामा टाँगियावस्तीकै हुन् ।

गाउँभन्दा राम्रो पढाइ हुने राजमार्गछेउको निजगढमा टाँगियावस्तीबाट प्राथमिक तहका विद्यार्थी पनि आउने गरेका छन् । गाउँको विद्यालयमा भर्ना शुल्क बढी लिएर पनि राम्रा शिक्षक नराखेकाले छोराछोरीलाई पढ्न निजगढ पठाउनुपरेको अभिभावकहरूको भनाइ छ ।

जिल्ला शिक्षा कार्यालयले पर्याप्त दरबन्दी उपलब्ध नगराएकाले त्यहाँका विद्यालयले निजी स्रोतबाट शिक्षक राख्न रु.७०० देखि रु.१००० सम्म भर्ना शुल्क लिने गरेका छन् ।
गोकुल घोरसाइने, बारा

प्रतिकृया दिनुहोस